هیئت بیندولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) در سال 1988 تأسیس شد و به عنوان منبع معتبر برای ارزیابی علمی تغییرات اقلیمی، تأثیرات آن و راهکارهای کاهش گازهای گلخانهای عمل میکند. IPCC شامل 195 کشور عضو است و به سه گروه کاری اصلی تقسیم میشود که به بررسی ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی میپردازند. گزارشهای این سازمان، از جمله ششمین گزارش ارزیابی، تأکید بر ضرورت اقدامات فوری برای محدود کردن گرمایش جهانی و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی دارند. IPCC نقش کلیدی در هدایت سیاستهای اقلیمی و تقویت همکاری بینالمللی دارد.
این مقاله به بررسی چگونگی زنده ماندن درختان در زمستان میپردازد. درختان با سازگاریهایی مانند خواب زمستانی، رکود و ذخیره قند، با شرایط سخت زمستان مانند سرما، باد، برف و یخ مقابله میکنند. با این حال، شرایط شدید زمستانی و گرمایش جهانی میتواند به درختان آسیب برساند. انتخاب درختان مناسب برای منطقه کاشت و مراقبتهای صحیح، شانس بقا را افزایش میدهد.
این مقاله به بررسی علم تغییر اقلیم، علل و اثرات آن میپردازد. افزایش انتشار گازهای گلخانهای، به ویژه دیاکسید کربن، توسط فعالیتهای انسانی، عامل اصلی گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی است. این تغییرات اثرات مخربی بر سلامت انسان، اکوسیستمها و جوامع در سراسر جهان دارد. در این مقاله راهکارهایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و آمادگی برای زندگی در شرایط آب و هوایی در حال تغییر ارائه میشود.
تغییرات اقلیمی و عواقب آن در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهمترین عامل تغییرات اقلیمی، افزایش تولید گازهای گلخانهای ناشی از فعالیتهای بشر است. برای مبارزه با این تغییرات، سازمانهای جهانی اقدام به بررسی و پیشبینی روند آن میکنند. یکی از ابزارهای پیشبینی، سناریوهای اقلیمی است که توسط IPCC ارائه میشود. این سناریوها تصاویری از آینده محتمل اقلیم کره زمین هستند که بر اساس فرضیات مختلف ایجاد میشوند و به برنامهریزی برای کاهش و کنترل تغییرات اقلیمی کمک میکنند.